Dag 8 Alnif - Tazzerine

De route vandaag is niet zo lang toch willen we vroeg vertrekken, want ze verwachten dat de wind weer aantrekt tot windkracht 7. De weg is een lange saaie weg dwars door de woestijn en zo gauw we vertrokken zijn gaat natuurlijk de wind langzaam waaien. Het landschap is wel een andere dan de afgelopen dagen. De woestijn bestaat nu meer uit zand, met grote stenen. Ook de bomen zijn veranderd. De palmen zijn vervangen door bomen met stekels en kleine blaadjes. Het enige wat hetzelfde blijft zijn de kinderen. Als ze je zien fietsen, dan roepen ze je en gaan ze zwaaien of komen ze naar je toe gerend voor een high five. Soms fiets je ergens en dan hoor je iemand roepen, maar waar het vandaan komt is vaak moeilijk te zien. We kijken dan naar een boom of een schaduwplek en dan zie je weer een kindje staan met een lachend gezichtje en wij weer zwaaien. De kinderen in wat meer toeristische plekken zijn wat brutaler. Ze willen een stylo, bonbon of een dirham als we dat niet geven worden ze boos. Deze kinderen zien er allemaal prima verzorgd uit en hebben niets nodig en wij hebben dan nog een extra volgauto nodig voor alle bonbons en pennen! We beginnen er dus maar niet aan. Vandaag zaten we langs de kant van de weg wat te eten. Er was niets in de verste verte om ons heen en dan opeens staat er een jongetje naast ons en kijkt alleen en zegt niets. Waar komt die nu weer vandaan zeiden we tegen elkaar. Hij vroeg nergens naar. Hij was alleen aan het kijken naar onze spullen en zwaaide toen we weer wegfietste. De volwassenen begroeten je met bonjour. Ik denk dat ik nog nooit zo vaak bonjour in 1 vakantie gezegd heb. De vrouwen zijn altijd aan het werk. Ze lopen met grote takkenbossen op hun rug of zijn kleren aan het wassen bij een rivier. De mannen werken in de bouw, rijden rond op brommertjes, of staan met elkaar te praten. Maar mannen en vrouwen samen zie je bijna niet. Maar weer terug naar de tocht van vandaag. Net toen de wind sterker werd gaan we van de hoofdweg af en buigen we heerlijk voor de wind de zandwoestijn in. We brengen hier een bezoek aan een steengroeven waar allemaal fossielen liggen. Bart en Jamal  zoeken goed en vinden ook stenen die licht genoeg zijn voor in de koffer. Daarna gaat de route verder naar het tentenkamp waar we vannacht slapen. We slapen dan ook roamantisch in een tent en ik hoop dat het niet al te koud wordt. Wel gaan we zo even de woestijn in om naar de fantastische sterrenhemel te kijken.