Dag 4. Skoura - El Kelaa Mgouna

Heerlijk geslapen in deze prachtig Kasbah. Vriendelijk personeel en heerlijk eten. We willen vandaag vroeg vertrekken, want er staat een lange dag te wachten. Helaas moeten we eerst een band plakken, want een piepklein doorntje heeft zich in mijn binnenband genesteld. Met een half uur vertraging gaan we dan toch echt weg. Het eerste deel van de etappe fietsen we door de palmentuin van Skoura met zijn 10000 Kasbahs. Dat hier in de woestijn zoveel palmbomen kunnen groeien komt door een heel goed irrigatiesysteem. Khotarra genaamd. Dit zijn putten van 5 meter diep, die met de hand gegraven zijn en liggen 10 meter van elkaar vandaan. Het zijn ondergrondse kanalen, die ervoor zorgen dat het water in de zomer niet verdampt. We komen hier ook langs een schooltje. Helaas mogen we niet naar binnen, want de directeur die toestemming moet geven is er niet. De poort gaat weer dicht en wij fietsen verder. Het middelste gedeelte van de etappe is een stuk van 40 km over de doorgaande weg. Veel klimmen, helaas weinig dalen. De weg slingert door de steenwoestijn, die links en rechts van ons ligt. Aan de linkerkant is het Atlasgebergte goed te zien met zijn besneeuwde toppen. Maar vlak naast ons is het ook mooi. We zien veel glanzende zwarte en donkerbruine stenen. Dit verschijnsel staat bekend als woestijnlak.  Ook in de verte twee kamelen die rustig voorbij lopen. En dan plotseling is er weer een groene oase met huizen. Waar water is groeien bomen en worden er huizen gebouwd. Het laatste gedeelte leidt ons over dorpsweggetjes met alleen maar zandwegen. We rijden op smalle paadjes, komen langs de rivier of we moeten hem oversteken, rijden langs irrigatiekanalen en langs Kasbahs. Ook gaan we een stuk de woestijn in om te lunchen en te genieten van het uitzicht en de stilte. Na iets minder kilometers dan beschreven, maar wel het dubbele aan hoogtemeters komen we aan in  ons hotel. Ksar Kaiser. Een groot hotel en helemaal voor ons alleen. Echt een hele rare ervaring. We hebben 4 persoonlijke assistenten tot onze beschikking. Een receptionist, een kokkin, een butler die elke deur voor ons openhoudt en koffie haalt en een jongen waarvan ons zijn functie nog niet helemaal duidelijk is, maar wel vriendelijk lacht. We eten gezellig met zijn tweeën in de grote eetzaal. Het personeel zit naast ons tv te kijken en bedient ons ondertussen. We komen niets te kort. Dit is de andere kant van online beoordelingen.  Zo zit je hotel helemaal vol en zo komen er geen gasten meer. Tot nu toe bevalt het hotel ons goed. We hebben heerlijk gegeten en als we dan ook nog eens lekker slapen, dan kunnen we morgen weer fit op de fiets stappen. Het enige nadeel is dat de WiFi het niet doet. Dus geen gesprekken met de kinderen om de dag door te nemen en dit verslag moest ook even wachten om online gezet te worden. Maar ach wat maakt het uit.